Het was het gevoel.
Ik was in een klein klaslokaal, in het B-gebouw van de middelbare school in Bolsward en er hing een warme zweterige geur. We hadden allemaal ons trainingspak aan en kregen de opdracht om een sporttoernooi voor een aantal andere klassen te organiseren.
Tijdens mijn vmbo-opleiding koos ik voor de kant van Sport & Organisatie. Ik was sportief en had geen gevoel met de andere keuzemogelijkheden. We organiseerden het hele jaar door toernooien en sportdagen. In het klein en in het groot. Voor een lokale basisschool en voor andere klassen. Voor volwassenen en voor peuters. Al snel had ik ideeën, kwamen de draaiboeken als vanzelf en vond ik het prachtig om de groep mee te nemen in het programma van de dag.
Het gaf een gevoel van dienstbaarheid, nieuwsgierigheid en opwinding.
Na mijn middelbare school ging op werkvakantie naar Sierra Leone met World Servants en deed ik de opleiding Sociaal Cultureel Werk & Handhaving Toezicht en Veiligheid. Tijdens één van de stages tijdens deze opleiding werkte ik bij een projectorganisatie waar we allerlei dingen organiseerden; de lancering van een magazine, een integratieproject, een internationale week op drie mbo-scholen.
Weer dat gevoel. Het kwalitatief neerzetten van evenementen en de groei die ik daarin persoonlijk doormaak. Het enthousiasme van overtroffen verwachtingen.
Mijn kennismaking met World Servants leidde tot vrijwilligerswerk in het redactieteam, waar ik vooral verhalen schreef over de verandering die deelnemers hadden meegemaakt op reis. Ondertussen ging ik door met organiseren in verschillende vrijwilligers posities. Van diners tot conferenties.
Er kwam een ander gevoel.
Een gevoel van het in de hand willen houden, maar het niet in de hand hebben. Ik ontdekte dat ik zwart-wit denk, maar er een God is die in alle kleuren denkt. Waar ik mijn pad al uitgestippeld had, vroeg God me om iets anders te doen. Hij bewijst opnieuw en opnieuw dat Hij mij beter kent dan ik mijzelf.
Toen God mij voor posities begon te vragen waar ik mijzelf niet zag staan, wist ik dat Hij mij uitdaagde. En dat Hij mij vroeg om in mijn kracht te gaan staan. Soms luister ik, maar twijfel ik ook. Maar als Hij spreekt en ik luister, zal Hij het doen.
Nu is er nieuw gevoel. Het gevoel van op water lopen. En de vreugde om dat in de zekerheid van Zijn trouw te doen.